กฎหมายแรงงานเยอรมันและการยกเลิกสัญญาจ้าง

กฎหมายแรงงานเยอรมันในเชิงปฎิบัติโดยสรุป (ตอนที่1)

เยอรมันเป็นประเทศที่มีบทบัญญัติกฎหมายแรงงานที่มีประสิทธิภาพ ประเทศหนึ่งของโลก โดยมีเป้าหมายหลักคือการคุ้มครองแรงงานและการจ้างงาน นอกจากจะบัญญัติการคุ้มครองแรงงานและการจ้างงานกระจัดกระจายในกฎหมาย ฉบับต่าง ๆ แล้ว เช่นในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์เยอรมันยังมีกฎหมาย แรงงานเยอรมันที่มีบทบัญญัติและกำหนดหลักการครอบคลุมการจ้างงานและการคุ้มครองแรงงานไว้อย่างครอบคลุม

กฏหมายเยอรมันแบ่งออกได้เป็น 2 ส่วนใหญ่ ๆ คือ หนึ่งส่วนที่เรียกว่า "ระดับบุคคล"ซึ่งกำหนดข้อบัญญัติทุกอย่างเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างลูกจ้างกับนายจ้างโดยตรงข้อบัญญัติใน "ระดับบุคคล" ได้แก่ ข้อกำหนดเรื่องการพักร้อน กฎหมายป้องกันการยกเลิกสัญญาจ้างโดยไม่เป็นธรรม ข้อกำหนดคุ้มครองหญิงมีครรภ์ เป็นต้น

และสองส่วนที่เรียกว่า "ระดับรวม" ซึ่งกำหนดข้อบัญญัติทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับหน้าที่และสิทธิของแต่ละฝ่ายที่เกี่ยวข้องการดำเนินกิจการเช่นระหว่างนายจ้างกับคณะกรรมการลูกจ้างหรือสหภาพแรงงาน ข้อบัญญัติในระดับรวมนี้ ได้แก่ กฎหมายค่าจ้าง ระเบียบการเลือกคณะกรรมการลูกจ้าง เป็นต้น

???ข้อมูลกฎหมายแรงงานเยอรมันในเชิงปฎิบัติอย่างย่อ ???

เพื่อให้ลูกจ้างและนายจ้างชาวไทย ได้รับทราบและรู้จักสิทธิของลูกจ้างในเบื้องต้น

⏰ระยะเวลาในการทำงาน

ระยะเวลาทำงานโดยทั่วไปกำหนดโดยสัญญาการทำงานแต่อย่างมากต้องไม่เกิน 8 ชั่วโมงต่อวันโดยไม่รวมเวลาพัก
มีข้อยกเว้น คือ
?สามารถกำหนดระยะเวลาทำงานได้ไม่เกิน 10 ชั่วโมงต่อวัน
?หากภายในระยะเวลา 6 เดือน หรือ ภายในระยะเวลา 6 สัปดาห์ มีชั่วโมงการทำงานโดยเฉลี่ยแล้วไม่เกิน 8 ชั่วโมงต่อวัน
?สามารถกำหนดระยะเวลาการทำงานเกิน 10 ชั่วโมงต่อวันได้ในกรณี
? ตกลงกันด้วยสัญญา โดยลูกจ้างยินยอม
? ตกลงกันด้วยสัญญา โดยกำหนดวันหยุดชดเชย
??แต่โดยปกติแล้วการทำงานเกิน 10 ชั่วโมงต่อวันถือว่าไม่เป็นไปตามกฎหมาย

⏰การหยุดพัก

ช่วงเวลาหยุดพักคือ เวลาพักรับประทานอาหารเช้า และเวลาพักรับประทานอาหารกลางวัน

ช่วงเวลาที่ไม่ถือว่าเป็นการหยุดพัก เช่น ช่วงที่ไม่มีลูกค้า ช่วงเข้าห้องน้ำ ช่วงชงกาแฟ เป็นต้น

⏰ระยะเวลาการหยุดพัก

?หากทำงานน้อยกว่า 6 ชั่วโมงต่อวัน ไม่มีสิทธิเรียกร้องการหยุดพัก
?หากทำงานระหวา่ง 6-9 ชั่วโมงต่อวัน มีสิทธิหยุดพัก 30 นาที
?ทำงานตั้งแต่ 9 ชั่วโมงขึ้นไป มีสิทธิหยุดพัก 45 นาที อย่างไรก็ดีนายจ้างสามารถกำหนดระยะเวลาการหยุดพักนานกว่าที่กฎหมายกำหนดดังกล่าวข้างต้นได้ และลูกจ้างสามารถกำหนดได้ว่าตัวเองจะหยุดพักช่วงใดของวันระหว่างทำงาน

✅การทำงานในวันอาทิตย์หรือวันหยุดตามกฎหมาย

ปกติแล้วกฎหมายไม่อนุญาตให้ทำงานในวันอาทิตย์และวันหยุด แต่กฎหมายมีข้อยกเว้น เช่น สำหรับกิจการร้านอาหาร กิจการโรงแรม เป็นต้น หากลูกจ้างต้องทำงานในวันอาทิตย์หรือวันหยุด นายจ้างต้องปฎิบัติดังต่อไปนี้
?ไม่ให้ลูกจ้างทำงานในวันอาทิตย์ อย่างน้อย 15 วันอาทิตย์ต่อปี
?หากลูกจ้างต้องทำงานในวันอาทิตย์หรือวันหยุด นายจ้างต้องให้ลูกจ้างหยุดชดเชยภายใน 2 สัปดาห์จากวันอาทิตย์ที่ลูกจ้างทำงานและภายใน 8 สัปดาห์นับจากวันหยุดที่ลูกจ้างทำงาน

♥️ค่าจ้าง

ปี 2020 กฎหมายกำหนดค่าจ้างขั้นต่ำไว้ที่ 9.35 ยูโรต่อชั่วโมง (ปรับปรุงแก้ไขจากเดิม 8.84 ยูโรต่อชั่วโมง)
อย่างไรก็ตามนายจ้างอาจใช้วิธีเลี่ยงกฎหมายหลายวิธี เช่น
?ให้ลูกจ้างทำงานล่วงเวลาโดยไม่จ่ายค่าจ้าง
?ไม่ทำสัญญาจ้างกับลูกจ้าง แต่ให้ลูกจ้างทำงานในรูปแบบเจ้าของเอง เพื่อเลี่ยงไม่จ่ายค่าจ้างขั้นต่ำ และเลี่ยงไม่จ่ายค่าประกันสังคม
?นายจ้างกำหนดเวลาทำงานสั้นลงจะได้จ่ายค่าจ้างน้อยลงแต่ลูกจ้างต้องใช้เวลาทำงานเท่าเดิมเพื่อให้งานเสร็จ
?นายจ้างตีกรอบเวลาทำงานให้แคบขึ้น เช่น เวลาที่ลูกจ้างต้องเปลี่ยนใส่ชุดทำงาน ไม่นับว่าเป็นเวลาหรือเวลาที่ลูกจ้างต้องเดินทางไปทำงานนอกสถานที่ ไม่นับเวลาในการเดินทางเป็นเวลาทำงาน
?ให้บัตรของขวัญ (Gutschein) หรือข้าวของแทนค่าจ้าง
?ให้ลงชื่อในหนังสือยินยอมไม่รับค่าจ้าง
?ไม่แยกแยะเวลาพักและเวลาทำงาน

ที่มา คุณทอร์สเทน เล้าท์ (Torsten Lauth, Oberlandesgericht Hamburg) เอกสารเผยแพร่การประชุม สามัญประจำปี 2018 สมาคมธารา